اثر تحريكي شيشه بر مغز بسيار شديد و فوق العاده است . مصرف شيشه ( با مكانيزم بالابردن نورو ترانسميترهاي منو امين در مغز ، طناب نخائي و بويژه دوپامين ) مغز را در دو جهت تحريك ميكند حركتي و خلقي .
مت امفتامين يك محرك سايكوموتور بسيار قوي ميباشد ، شيشه به قدري قوي است كه حتي پس از فرو نشستن فلاش اوليه ، مغز را در حالت اماده باش نگه ميدارد . پس از مدت 12 ساعت مغز از دوپامين تخليه ميشود و اگر شخص دوباره مصرف نكند دچار افسردگي وحشتناكي ميشود . شيشه شخص را قلابگير ميكند چرا كه همانقدر كه اثرات خوشايند ان شديد هستند افسردگي بعد از اتمام اثرات هم شديد است و شخص چاره اي جز مصرف نمي يابد .
شيشه اثرات نوروتوكسيك هم دارد و سلولهاي مغزي دارنده دوپامين و سرتونين را تخريب ميكند ، با گذشت زمان مقدار دوپامين مغز كاهش ميابد و حالتي چون بيماري پاركينسون اتفاق مي افتد.
اسيب مغزي ايجاد شده توسط مت مشابه تغييرات ايجاد شده در بيماري الزايمر ، سكته مغزي و صرع ميباشد .
جنبه ديگر تاثيرات شيشه بر مغز اثر تحريكي ان بر فعاليتهاي لوكوموتور مغز ( مواردي چون : رفلكس ها و حركات پايه اي بدن ) ميباشد كه ميتوان موجب بروز رفتار كليشه اي شود ، يعني شخص حركات و اعمالي ناگهاني و تكراري از خود نشان ميدهند كه غير عمدي و اجباري است .
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: